Hatarlıyorsundur, istersen sen de görsel gönderebilirsin demiştim. Okuyucularımızdan bir arkadaşımız Koudelka'nın bir fotoğrafını göndermiş. Ben de o fotoğrafı değil ama yine bir Koudelka fotoğrafıyla üçüncü haftayı açmak istedim.
Hadi hazırsan başlayalım.
27 April 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
...sahilde atın üzerinde rüzgara karşı dört nala giderken..birden kanatlı bir melek olup..ucsuz bucaksız her yeri süzelerek izlesem..sonra da bir mola verip, anneannemin yaptığı kurabiyelerden yesem..
ReplyDeleteÇok postmodern geldi bana, çocuğun melekliğiyle bisikleti ve pumavari ayakkabılarının birleşimi. Yalnız meleğin pek itibarı yok, kendine Müslüman arkadaş. Keşke atlara da zincir yerine kanat taksalar, çocuğu melekleştirdikleri gibi onları da Pegasuslaştırsalar diye düşünüyor insan.
ReplyDeleteGökten üç melek düştü. Biri yoksul mahallenin arnavut taşlı yollarına.
ReplyDeleteben de o sokağın ilerisinde olayım, melek oğlan benim önümden geçsin dönüp ilk anda fark etmeyip tekrar dönüp bakayım, arkasından gülümseyeyim istiyorum
ReplyDeletemelekler aramizda...
ReplyDeleteseytanlar gibi...
"kendisi bir garip melek, ardına düşmeniz gerek..."
ReplyDeletebu fotoğrafı görünce ilkokuldaki sene sonu müsamerelerimiz geldi aklıma. garip ve komik kostümlerle ilk ezberlerimiz, ilk sahneye çıkışımız belki...ve provalar boyunca aklı ip atlamada ya da top oynamada olan onlarca ufaklık. sanki bu garip melek de kendisini dar atmış okulun tiyatro salonundan da hızla oyuna sürüyor gibi bisikletini.
koş çocuğum koş adımlar küçük olsa da koş...
ReplyDeleteO sabah palyacoluk atolyesi benim ustume kalmisti. Cocuklarla da hic anlasamam. Neyse taktim kirmizi burnu, sakar hareketler yaptirdim, suluboya getirdiler de suratlarina cicekler yaptim. Ustaca sakar olmaya sakarca ugrasiyorduk ve hepimiz mutluyduk o sabah. Yazik, o cocuklar isgal altindaki sehirlerini buyuyunce palyaco olunabilen bir yer saniyorlardi.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeletebaktim durdum bu fotografa durdum hemen her yorum yaptigimda, bir turlu elim gitmedi bir sey yazmaya anlamli bir sey fotograf anlamsiz degil ki oysa ama ne baktigimi bilemeden yorum icin ve su dakikada buldum sanki ne aradigimi. (OCD ile muzdarip oldugumu soylememe gerek var mi bilmem ki hayatimi altust edip hem renk katan) Bu fotograf bence bir PFIIIT hissi uyandirdi ilk once. O ne diyen olursa aciklamali QWERTY desem yeterli olur mu Dadaistic ilimler serahatinden. O da ne diye soran olursa "mani yazdim hem manidar hem manisiz bilmek icin bir maniniz olmadigini anlamak icin birbirimizi akrostis yazdim sevgilim klavyenin ilk harflerine baksana" desem manidar olur mu acep verecegim cevap. Hic susmasak ama hep konussak ama hic anlami olmasa soylediklerimizin kafamiz iyi gibi ciksak sozler agzimizdan hatta suyun icerisinde konussak benim eskiden yaptigim gibi, balik olup konusmayi denesek bir sisede takili kalmis irmakta ki denize kosan hala. (cocukken dememin bir anlami yok biliyorsun ey duvar ama susma durma konus, sen sustukca duvari da deler bu suskunluklar)
ReplyDeletegörmüyor dünya hissediyorum...nasıl görsün kanatlarım bağırıp çağıramıyor ki aciz insanoğlu gibi...hiç olmak istedim; tanrı bu beyaz kanatları verdi bana...varlığımla çarpışmak isteyen onca yaratık etrafımdayken uçup gidebilirdim, ama yapmadım.neden diye soran ölümlü gözleri göreceğimi biliyordum...madem uçabiliyorsun derdin ne senin? ne cevap verdim, ne anlar diye bekledim...
ReplyDelete