Beslenme Çantası, İstanbul Hatırası Fotoğraf Merkezi tarafından düzenlenen moderatörlüğü Altan Bal ın yaptığı, içinden fotoğraf geçen bir oyundur.
Üç günde bir (şimdilik) eklenen görsellere aklınızdan geçenleri yazabileceğiniz, ödüllü bir oyundur.
Gözü gönlü açık herkes oynayabilir!
Hiroşima Nagazaki.. Hiroşima bum bum bum Hiroşima Nagazaki Hiroşima bum Hay Hiro Hito Hiroşima bum bum Hay Hiro Hito Hiroşima bum...Japon çocuk şarkısı....atom bombaları olmasın..atılan atom bombasını hatırlatan pastanın şekli ile çocukluğumda arkadaşımın öğrettiği bu şarkıyı mırıltanmak beni hem sevinçli çocukluğuma götürdü..hem de Japonya'daki hüzünlere..
Yüzlerindeki tebessüme de pastaya da bir anlam veremedim, bir utanmazlık, bir yüzsüzlük, bir adamsendecilik ki sorma gitsin! İşin vitriniyle iklimi başlıbaşına bir çelişkiler "bombardımanı" oluşturmuş. İkoncan vaziyetindeki kadının saçındaki aksesuarı pastaya uydurması da üzerine tuz biber ekmiş.
Ne çok şey var bu fotoğrafta: Dünya bir pasta ve pastanın paylaşımı mesela.Milyonlarca ölümün bedeli olan madalyalar ya da nişanlar gibi ya da dünyanın bir ucundan diğer ucuna göç gibi..Ve yine bir genç kızın anı defteri var sağ kalan babası tarafından yayımlanan Anne Frank ...Sonra seni önce düşürüp sonra nimetmiş gibi sunup el uzatan ''yardım severler'' dünyası var.Gülen maskelerin ardında ince hesapların yapıldığı güçler dünyası .Ve onlar hep bunu yapıyor ,biz bunları hep biliyor, yaşıyoruz.Dünya bir pasta ve onlar bunu her biçimi ile güzelcene ''ham'' yapıyorlar ''güleç yüzleriyle''.
« bu sözde uygar dünyada, görünüşte uygar davranan insanlar arasında gerçekte sürekli bir savaşın egemenliğinden kuşku mu duyuyorsunuz ? insanların birbirini ağır ağır öldürmekte olduklarına inanmıyor musunuz ? kimi zaman herkes açık ve seçik görebiliyor bu gerçeği, ama uzun zaman parçaları boyunca da insanlar yine belli bir dinginlik içersinde yaşayıp gidiyorlar, küçük yaralarıyla, yaralanmalarıyla birlikte ve aslında yaşanabiliyor da bunlarla. » ingeborg bachmann
Kim demiş büyükler oyun oynamaz diye.. Adına siyaset denen bir oyun. Paraya olan bağımlılık ve araç haline gelen savaş.. Yani savaş bahane, motivasyonlar şahane. Ama insanlar ölüyor ya da acı çekiyoruz. Ne yapmak lazım, barıştan nasıl para kazanılır icat etmek mi lazım ..
Fotografcilik ve ethik ustunden yaptigim bir odevde gecmisten bu yana gelen ilintiyi incelemistim ve soyle bir fotografla karsilasmistim; genc kiz Lisa? cephedeki sevgilisin yolladigi Jap (bizim cuk kafali Capon askeri gibi bir sey ama daha az mizahi daha cok asagilayan)kafatasina sevgiyle bakip cevaben bir mektup yaziyor. Sonuc; dusmani insanlik baglamindan uzaklastirmak iyidir, daha rahat oldurursun. Fotograf makinasi ve yazi da bu kullanima maruzdur. Taklitlerinden israrla kacininiz. Icinde domuzyagi ihtiva ederse de size inatla yedirmeye calisabilirler, cunku en dogrusunu "biz biliriz." Shinto...
Hiroşima Nagazaki..
ReplyDeleteHiroşima bum bum bum
Hiroşima Nagazaki
Hiroşima bum
Hay Hiro Hito
Hiroşima bum bum
Hay Hiro Hito
Hiroşima bum...Japon çocuk şarkısı....atom bombaları olmasın..atılan atom bombasını hatırlatan pastanın şekli ile çocukluğumda arkadaşımın öğrettiği bu şarkıyı mırıltanmak beni hem sevinçli çocukluğuma götürdü..hem de Japonya'daki hüzünlere..
Yüzlerindeki tebessüme de pastaya da bir anlam veremedim, bir utanmazlık, bir yüzsüzlük, bir adamsendecilik ki sorma gitsin! İşin vitriniyle iklimi başlıbaşına bir çelişkiler "bombardımanı" oluşturmuş. İkoncan vaziyetindeki kadının saçındaki aksesuarı pastaya uydurması da üzerine tuz biber ekmiş.
ReplyDeleteBu kadar ölümün üstüne barış inşa edilebilir mi?
ReplyDeleteNe çok şey var bu fotoğrafta: Dünya bir pasta ve pastanın paylaşımı mesela.Milyonlarca ölümün bedeli olan madalyalar ya da nişanlar gibi ya da dünyanın bir ucundan diğer ucuna göç gibi..Ve yine bir genç kızın anı defteri var sağ kalan babası tarafından yayımlanan Anne Frank ...Sonra seni önce düşürüp sonra nimetmiş gibi sunup el uzatan ''yardım severler'' dünyası var.Gülen maskelerin ardında ince hesapların yapıldığı güçler dünyası .Ve onlar hep bunu yapıyor ,biz bunları hep biliyor, yaşıyoruz.Dünya bir pasta ve onlar bunu her biçimi ile güzelcene ''ham'' yapıyorlar ''güleç yüzleriyle''.
ReplyDelete« bu sözde uygar dünyada, görünüşte uygar davranan insanlar arasında gerçekte sürekli bir savaşın egemenliğinden kuşku mu duyuyorsunuz ? insanların birbirini ağır ağır öldürmekte olduklarına inanmıyor musunuz ? kimi zaman herkes açık ve seçik görebiliyor bu gerçeği, ama uzun zaman parçaları boyunca da insanlar yine belli bir dinginlik içersinde yaşayıp gidiyorlar, küçük yaralarıyla, yaralanmalarıyla birlikte ve aslında yaşanabiliyor da bunlarla. »
ReplyDeleteingeborg bachmann
Kim demiş büyükler oyun oynamaz diye.. Adına siyaset denen bir oyun. Paraya olan bağımlılık ve araç haline gelen savaş.. Yani savaş bahane, motivasyonlar şahane. Ama insanlar ölüyor ya da acı çekiyoruz. Ne yapmak lazım, barıştan nasıl para kazanılır icat etmek mi lazım ..
ReplyDeletePasta bembeyazmis o gun, gulumsemelerse savas yorgunu, zafer sarhosu
ReplyDeleteCicekli sapka bembeyazmis o gun, ellerse kanli bicak sarhosu
Dudagi kipkirmiziymis o gun, "bir, iki, uc" demis,
uzanmis, bicagi kavramis.
Cilekli pasta yarilmis o an, gulumsemeler sunulmus hemen, kan sarhosu
ReplyDeleteutanmamislar bir de yemisler!
ReplyDelete"Şeker bile yiyemez ki kâat gibi yanan çocuk" demiş Nazım Hikmet. Zira katilleri yemektedir Hiroşima'da yanan kız çocuğunun şekerini.
ReplyDeleteFotografcilik ve ethik ustunden yaptigim bir odevde gecmisten bu yana gelen ilintiyi incelemistim ve soyle bir fotografla karsilasmistim; genc kiz Lisa? cephedeki sevgilisin yolladigi Jap (bizim cuk kafali Capon askeri gibi bir sey ama daha az mizahi daha cok asagilayan)kafatasina sevgiyle bakip cevaben bir mektup yaziyor. Sonuc; dusmani insanlik baglamindan uzaklastirmak iyidir, daha rahat oldurursun. Fotograf makinasi ve yazi da bu kullanima maruzdur. Taklitlerinden israrla kacininiz. Icinde domuzyagi ihtiva ederse de size inatla yedirmeye calisabilirler, cunku en dogrusunu "biz biliriz." Shinto...
ReplyDelete