Beslenme Çantası, İstanbul Hatırası Fotoğraf Merkezi tarafından düzenlenen moderatörlüğü Altan Bal ın yaptığı, içinden fotoğraf geçen bir oyundur.
Üç günde bir (şimdilik) eklenen görsellere aklınızdan geçenleri yazabileceğiniz, ödüllü bir oyundur.
Gözü gönlü açık herkes oynayabilir!
Kelebek ışığa pervane olsa ne olur ki? Bu aşk ışığın elinde değil... Biri gelecek, ışığı söndurecek... Yuzu bile hatırda kalmaya değmeyecek biri... Sait Faik'in dediği gibi, bir ipek mendil fışkıracak avuçlarından, bitecek...
Adam yavaş yavaş binlerce kelebeğe dönüşüyordu, ama o klebeklerin özgürlüğü ömürleriyle sınırlı olarak bir gün sürecekti... "Seni ellerle değil, gözle sevip okşamalı / Aşkın sanki bir kelebek, seni sevmek ölmek demek" by Şehrazat
kendini ışığa atıp yakmaya karar verecek olan da ya da o ışığı kapatma iradesini gösterip iki günlük ömrünü yaşamaya karar verecek olan da kelebekler değil mi? gözümüzü alan ışığa doğru içimizden kelebekler uçuşturan da, ya da gözümüzü kapatıp kendimizi karanlığa mahkum eden de biz değil miyiz?. gibi sorular....
herşey ne kadar karışık ve içiçe... iyi ve kötü, doğru ve yalan, sanal ve gerçeklik. coşku ve heyecanın doruk noktasında koştuğun ufka vardığında, yılları biriktirmiş kirin kokusu ile sarsılıveriyorsun. neredeyse herşeyin iki yüzü var, ya da daha fazla. teknoloji ve uygarlığın henüz olmadığı çağlardaki insanın ilkel yanı, bugün bu ikisini yanına alarak güçlenmiş gibi.
oysa hiç de karamsar değilim. herkesin kanayan yerlerinden kelebekler uçuşuyor. acı iyidir...
tenni tenni bir terennum ````````````````````````` varim hakikaten inanmak gerekse de kelebek oldugum bir hayale yine de sessiz degil ya gemi oysa ne gunler vardi kelebegin kisacik omrunde sana gore oysa o yasadi bir omur var mi o halde geregi varmanin menzil ne ki geldigin yer mesele zaten yoldaymis nar-i hakikat denen gunahkar bir elmayi disleyip sivri ucundan arsizca kacmakmis
sevmeler yine de care degil bir ucundan takili aklima oysa cumhuriyetinde hesapsiz kavgalar olsa da ehh dilerim ozrumu sakinmalardan gectim coktan yanmisken bir derin icerde coook daha derin hesaplardan ayri ama yok
sevgili bir sua yollasam alnina da acilsa gozun benim gonlumde duran akil degil bu inanmasan da bir ruh sozu sevdim seni yanarak ateslerden buse icerek ne var ki soguktu hakikat ve yanasti alnima varim ben divane dahasi varsin sen oysa daha baska nasil desem canimin ici ne besi yeter ne ellibesi pervane olmak lazim cehennem atesinde yanar iken pervane
Deli Filozof January 17 2008 at 7:17am San Antonio/TX
Bugün yine çalışmak lazım. Açmak ve kapamak, eğmek ve bükmek, elemek ve eklemek, anlamak ve anlatmak lazım. Ama bugün canım yalnızca ışıkların aklı kamaştırdığı kırk iki namlı meydanlara gitmek, neonlara pervane olmak, ve geçici körlüğün keyfine varmak istiyor.
Kelebek ışığa pervane olsa ne olur ki? Bu aşk ışığın elinde değil... Biri gelecek, ışığı söndurecek... Yuzu bile hatırda kalmaya değmeyecek biri... Sait Faik'in dediği gibi, bir ipek mendil fışkıracak avuçlarından, bitecek...
ReplyDeleteAdam yavaş yavaş binlerce kelebeğe dönüşüyordu, ama o klebeklerin özgürlüğü ömürleriyle sınırlı olarak bir gün sürecekti... "Seni ellerle değil, gözle sevip okşamalı / Aşkın sanki bir kelebek, seni sevmek ölmek demek" by Şehrazat
ReplyDeletekendini ışığa atıp yakmaya karar verecek olan da ya da o ışığı kapatma iradesini gösterip iki günlük ömrünü yaşamaya karar verecek olan da kelebekler değil mi? gözümüzü alan ışığa doğru içimizden kelebekler uçuşturan da, ya da gözümüzü kapatıp kendimizi karanlığa mahkum eden de biz değil miyiz?. gibi sorular....
ReplyDeleteGuzel hic birsey ifade etmedi bu gorsel bende. Sinirimi bozan negatif bir his uyandirdi, neden bilmiyorum....
ReplyDeleteVaroluş dediğin kelebek misali, bugün varsın yarın yok.
ReplyDelete...ya! bu kesikmiş gibi görünen organlar beni mahvediyor..etrafındaki kelebeklerde sanki kesik kola gelmiş ucuşan sinekler gibi görünüyor..:(
ReplyDeleteherşey ne kadar karışık ve içiçe...
ReplyDeleteiyi ve kötü, doğru ve yalan, sanal ve gerçeklik.
coşku ve heyecanın doruk noktasında koştuğun ufka vardığında, yılları biriktirmiş kirin kokusu ile sarsılıveriyorsun. neredeyse herşeyin iki yüzü var, ya da daha fazla. teknoloji ve uygarlığın henüz olmadığı çağlardaki insanın ilkel yanı, bugün bu ikisini yanına alarak güçlenmiş gibi.
oysa hiç de karamsar değilim. herkesin kanayan yerlerinden kelebekler uçuşuyor. acı iyidir...
evet kadavra gibi.....kan damlaları uçuşuyor beynimde
ReplyDeletekelebekler rengini kaybetmiş
ReplyDeletenormalde salınarak uçan kelebekler burda bir telaş içindeler sanki sepya tonlarında
bir el gelecek
bu saçma sapan telaşa son verecek
ve fotoğraf renklenecek
tenni tenni bir terennum
ReplyDelete`````````````````````````
varim hakikaten
inanmak gerekse de
kelebek oldugum bir hayale
yine de sessiz degil ya gemi
oysa ne gunler vardi
kelebegin kisacik omrunde
sana gore
oysa o yasadi bir omur
var mi o halde geregi
varmanin
menzil ne ki
geldigin yer
mesele zaten yoldaymis
nar-i hakikat denen
gunahkar bir elmayi disleyip sivri ucundan
arsizca kacmakmis
sevmeler yine de care degil
bir ucundan takili aklima
oysa cumhuriyetinde hesapsiz
kavgalar olsa da
ehh dilerim ozrumu
sakinmalardan gectim coktan
yanmisken bir derin icerde
coook daha derin
hesaplardan ayri ama
yok
sevgili bir sua yollasam alnina
da acilsa gozun benim gonlumde duran
akil degil bu inanmasan da bir ruh sozu
sevdim seni yanarak ateslerden buse icerek
ne var ki soguktu hakikat ve yanasti alnima
varim ben divane
dahasi
varsin sen
oysa daha baska nasil desem
canimin ici
ne besi yeter ne ellibesi
pervane olmak lazim
cehennem atesinde
yanar iken pervane
Deli Filozof
January 17 2008 at 7:17am
San Antonio/TX
Bugün yine çalışmak lazım. Açmak ve kapamak, eğmek ve bükmek, elemek ve eklemek, anlamak ve anlatmak lazım. Ama bugün canım yalnızca ışıkların aklı kamaştırdığı kırk iki namlı meydanlara gitmek, neonlara pervane olmak, ve geçici körlüğün keyfine varmak istiyor.
ReplyDeleteözgür bıraktığım nefeslerin karanlığında kalmak istiyorum...ki ışığa pervane olmak bildiğimdi, karanlıkta nereye savrulacağım bilmek istemiyorum...
ReplyDelete