Beslenme Çantası, İstanbul Hatırası Fotoğraf Merkezi tarafından düzenlenen moderatörlüğü Altan Bal ın yaptığı, içinden fotoğraf geçen bir oyundur.
Üç günde bir (şimdilik) eklenen görsellere aklınızdan geçenleri yazabileceğiniz, ödüllü bir oyundur.
Gözü gönlü açık herkes oynayabilir!
Ellerin duruşu Mustafa Kemal'in bir pozundaki duruşu andırıyor. Çözulecek bir bulmaca... Bulmacanın bir parçası olmak... Hatta tam ortasında yer almak... Kafada bir bulut... Bilin bakalım ben kimim?
Düşünmek istemiyorum artık; Teğet geçemeyen krizi, her ay kabaran kredi kartı borcumu, durmadan zam gelen doğalgazı, elektiriği,suyu onu bunu. Kanser yapan cep telefonlarını, Genetikleriyle oynanan bitkileri. Trafiği,hava kirliliğini. içtiğim sudaki arsenik değerini. Demokrasinin var olup olmadığını, ergenekonda sıranın ne zaman bana geleceğini. Dünyanın sonunu meteor çarpmasıyla mı , karadelik yutmasımı ile son bulacağını. Buzul çağında donarak mı ölücem, küresel ısınmada yanarak mı. Beyaz eşyadaki ötv oranlarının ne kadar düştüğünü.Sabah kalktığımda benzine ne kadar daha zam geldiğini. Omuzlarda türkiye seninle gurur duyuyor sloganlarıyla taşınanın hangi örgüt/hangi çete mensubunun olacağını. Yarın acaba PTT çukurunda mı yoksa bir sarhoşun arabasının altında mı hayatta kalma savaşı vereceğimi. Para ile satılan kızları, dövülen kadınları, köleleştirilen işçileri. Yarın daha güzel olacak düşüncesiyle aç yatan insanları artık düşünmek istemiyorum... diyen sıradan bir vatandaş diyorum bende :)
Dahasi "...Ben bir ceviz agaciyim Gulhane parkinda Ne sen bunun farkindasin ne de polis farkinda..."
Evet, samimiyetle oyle ama laf olsun diye soylemiyorum yine agac oldugum bir gundeyim ve oyle sevilmeye muhtacim ki bugun, isterim ki bir agac gibi sev beni, cunku kalbimin atisini ancak agaca sarilip da kalbini dinlemeyi akil edecek deliler bilir.
Kafam bulut bulut; yağsa da kurtulsam. Takım elbiselerin içindeki gerçek beni çıkartabilsem. Eve gitsem, ayaklarımı uzatıp kendim olabilsem. Bir yağsa şu yağmurlar; ben, ben olabilsem!
Dusunmekten beyni patlamis, dusuncelerden olusan duman yogunlasacak zararli ve gereksiz fikirler bir bir akacak dunyaya....
ReplyDeleteEllerin duruşu Mustafa Kemal'in bir pozundaki duruşu andırıyor. Çözulecek bir bulmaca... Bulmacanın bir parçası olmak... Hatta tam ortasında yer almak... Kafada bir bulut... Bilin bakalım ben kimim?
ReplyDeleteYeni bir aşk doğduğunda, birini sevmeye başladığınızda insanın kafası işte tam böyle oluyor..Ama en güzel zaman bu! :)
ReplyDeleteO kadar önemsemeyin kendinizi. Omuzlarınızın üzerinde bir hiç taşıyorsunuz aslında.
ReplyDeletebüyüklüğümü işlevi mi sorunsalini hatirlatti bana:)
ReplyDeleteaklıma ilk gelen:
ReplyDelete"sorma ne haldeyim,
sorma kederdeyim,
sorma yangınlardayım zaman zaman...
sorma utanırım
sorma söyleyemem
sorma nöbetlerdeyim başım duman"
düşüncelerimizin oluşturdugu sis bulutundan önümüzü görebiliyormuyuz acaba ???? yada hayatımızdaki boşlukmu bu sis bulutunu oluşturan ???
ReplyDeleteBenim de aklıma ilk gelen :
ReplyDelete"İçimde yılgın rüzgarların ayak sesleri,
Sende daha yeni yeni kavak yelleri"
beyin fırtınası
ReplyDeleteDüşünmek istemiyorum artık;
ReplyDeleteTeğet geçemeyen krizi, her ay kabaran kredi kartı borcumu, durmadan zam gelen doğalgazı, elektiriği,suyu onu bunu. Kanser yapan cep telefonlarını, Genetikleriyle oynanan bitkileri. Trafiği,hava kirliliğini. içtiğim sudaki arsenik değerini. Demokrasinin var olup olmadığını, ergenekonda sıranın ne zaman bana geleceğini. Dünyanın sonunu meteor çarpmasıyla mı , karadelik yutmasımı ile son bulacağını. Buzul çağında donarak mı ölücem, küresel ısınmada yanarak mı. Beyaz eşyadaki ötv oranlarının ne kadar düştüğünü.Sabah kalktığımda benzine ne kadar daha zam geldiğini. Omuzlarda türkiye seninle gurur duyuyor sloganlarıyla taşınanın hangi örgüt/hangi çete mensubunun olacağını. Yarın acaba PTT çukurunda mı yoksa bir sarhoşun arabasının altında mı hayatta kalma savaşı vereceğimi. Para ile satılan kızları, dövülen kadınları, köleleştirilen işçileri. Yarın daha güzel olacak düşüncesiyle aç yatan insanları artık düşünmek istemiyorum...
diyen sıradan bir vatandaş diyorum bende :)
...Basimda bulut
ReplyDeleteellerim kopuk kopuk...
Dahasi
"...Ben bir ceviz agaciyim Gulhane parkinda
Ne sen bunun farkindasin ne de polis farkinda..."
Evet, samimiyetle oyle ama laf olsun diye soylemiyorum yine agac oldugum bir gundeyim ve oyle sevilmeye muhtacim ki bugun, isterim ki bir agac gibi sev beni, cunku kalbimin atisini ancak agaca sarilip da kalbini dinlemeyi akil edecek deliler bilir.
Delir benle ve gel artik sevgili.
ben sana söylüyorum; git başımdan!
ReplyDeleteakıl mı zeka mı ,ya da önsezgi mi, insanı hayatta başarıya ne götürür?
ReplyDeleteKafam bulut bulut; yağsa da kurtulsam.
ReplyDeleteTakım elbiselerin içindeki gerçek beni çıkartabilsem.
Eve gitsem, ayaklarımı uzatıp kendim olabilsem. Bir yağsa şu yağmurlar; ben, ben olabilsem!